Zo’n 28 jaar was ik journalist, dan wel – tot op heden – journalistiek bezig. In die periode zag ik zo ongeveer om de vijf jaar, een persbericht met steeds dezelfde inhoud: de leerstof in het voortgezet onderwijs sluit niet aan op de praktijk van bedrijven. Ik schat dat over een jaar of twee het volgende déjà vu over dit onderwerp optreedt.
Ik vind dat opmerkelijk en vooral raar. Het moet toch mogelijk zijn op dat Mysterie van Onderwijs, pardon: dat Ministerie van Onderwijs iemand aan te stellen die ontwikkelingen in de gaten houdt, en tijdig actie onderneemt om het onderwijs bij te spijkeren.
Een ander regelmatig optredend déjà vu had ik dinsdag in het Amersfoortse Stadscafé. Daar konden Amersfoorters aan raadsleden vertellen wat zij belangrijk vinden, hoe de kloof tussen burger en politiek kan worden verkleind, en waarom het slimmer en beter is als politici – en ambtenaren – beter naar burgers luisteren.
Van die dingen dus, en daar kon heel veel over worden gezegd. Dat deden de burgers dan ook. Ze willen veel eerder bij plannen worden betrokken; eigenlijk al voordat er plannen zijn, want dan kunnen ze zelf ook ideeën indienen. Referendumachtige inventarisaties werd genoemd. Op basis van gelijkwaardigheid met elkaar om de tafel zitten werd genoemd. Minder knellende regels werd genoemd. En veel meer.
Toen ontstond bij mij het déjà vu-gevoel. Dit was namelijk de vierde of vijfde of al zesde keer dat een soortgelijke bijeenkomst is gehouden. Ik ben de tel kwijt, maar denk maar aan de G1000, Het Nieuwe Samenwerken, en vorig jaar een keer in… jawel, het Stadscafé! En daarvóór ook al enkele malen.
En elke keer knikken raadsleden en ambtenaren begrijpend. Natuurlijk beste burgers, we snappen het hoor. Zo maakte dinsdag aan het eind van de bijeenkomst bijvoorbeeld de griffier de opmerking: ‘In het stadhuis wordt serieus nagedacht over burgerparticipatie’.
Goh.
En wethouder Bertien Houwing: ‘We gaan de kerntakendiscussie samen met de stad voeren’ en: ‘De overheid is er ten dienste van de samenleving’.
Jeetje.
En nogmaals de wethouder: ‘Dit wordt een leerproces dat we met z’n allen aangaan’.
Nou, nou, dat belooft wat. Zou het er nu toch eindelijk eens een keer in praktische zin van komen dat we met z’n allen kunnen gaan werken aan een betere stad? Laten we het hopen, en graag zonder in de theorie blijven steken déjà vu’s. Maar ja, 28 jaar journalistiek maakt je wel wantrouwig. Dus: eerst zien en dan geloven….
Overigens zijn er ambtenaren – in ieder geval bij de afdeling beheer – tot wie wel al goed is doorgedrongen dat burgers heel wat in hun mars hebben en constructief meedenken. Dat leidt tot mooie dingen, en dat mag ook wel eens worden gezegd.
En nogmaals overigens: een flink aantal raadsleden was dinsdag niet in het Stadscafé aanwezig. Die snappen er dus echt niets van. Tenzij ze al wisten wat de burgers zouden gaan vragen omdat ze dat al bij een van de voorgaande bijeenkomsten hadden gehoord. Die wisten al dat er een déjà vu aankwam. Of…
Kees Quaadgras