Dag, ik was Peter de buurtgek.
In 15 afleveringen heb ik geschreven over mijn buurt en de avonturen die daar meemaak.
Alleen…Peter W. is geen jongen van vlees en bloed. Hij is een ode aan talloze buurtbewoners die ik heb mogen leren kennen. Hun passie, hun hartstocht, hun doldwaze avonturen, maar vooral hun liefde voor hun buurt, komen in de dagboekaantekeningen van Peter W. samen.
In iedere wijk kun je ze vinden, de mensen die in hun omgeving het verschil maken. Voor mij is Peter dan ook geen fantasieproduct, maar een groot ‘dank je wel’ aan vogels van een zeer divers pluimage, zoals Rachid in Gouda, Moeder Marie en Opa H. in Amsterdam Noord, Willem uit Zwolle, Bart uit Amersfoort, Frank uit Rotterdam , Wilma uit Enschede en vele anderen.
Zij zijn geen opvallende koplopers in de hijgerige wereld van het burgerinitiatief, hebben doorgaans geen boek of brochure gelezen over de ‘eigen kracht’ formule, maar putten uit hun ‘eigenwijsheid’, die vaak van vader op zoon en moeder op dochter werden doorgegeven.
Voor mij was het zaak om Peter even een eigen leven te laten leiden, zonder dat iemand kon vermoeden dat ik de auteur was. En wellicht voel je een kleine teleurstelling dat deze ‘buurtheld’ in werkelijkheid niet bestaat. Dan is het zaak om eens goed rond te kijken in de eigen buurt of wijk, om te ontdekken dat er veel evenbeelden van Peter bestaan.
Mijn blogs zijn dus niets meer en minder dan een hommage aan alle ‘buurtgekken’.
Het was een feest om ze te schrijven, maar lastig om met list en bedrog de ware identiteit van mijn held verborgen te houden.
Ik hoop dat jullie er van hebben kunnen genieten.
Daan Vosskühler
Waarom geef je je bloot beste Daan?
Dag Bert, omdat het dagboek even spontaan verscheen als de gedachte dat het zo mooi geweest was en er nu weer ruimte komt voor iets anders, waarvan ik de zin en betekenis nog niet ken. Bovendien vond ik het best lastig steeds te moeten suggereren dat Peter echt bestond. En voordat ik dat zelf zou gaan denken…..