Dagboek van een buurtgek: het Wereldnieuws van Ome Willem

Iedere week is het feest in ons buurthuis. Dat hebben we te danken aan de gemeente, die het vorige buurthuis sloot. Wij zijn niet zo van het protest en lossen dit soort zaken op onze eigen manier op.
Snackbar Het Hoekje werd met onmiddellijke ingang tot nieuw buurthuis gepromoveerd, omdat ze daar van sluitingstijden nog nooit gehoord hebben. Ook de wijkagent doet daar niet moeilijk over. Die zegt “Het buurthuis is jullie beste alibi in de late uren”. Kijk, die man begrijpt tenminste hoe het werkt! We hebben in onze buurt een traditie. Die gaat van vader op zoon.

Hoekjestijd
Vrijdagavond na het eten is het Hoekjestijd. We vieren dat we weer een werkweek dan wel een bijstandsweek overleefd hebben. En dat is hard werken met al de rondjes die dan door de dorstige kelen glijden. Met elkaar hebben we een scheepsbel gedokt, die boven de bar hangt. En als je daar met je dronken kop aan gaat hangen, ben je direct de helft van je uitkering kwijt. Maar soms moet je gewoon dingen doen die niet verstandig zijn. Even de vrijheid voelen en de volgend dag de klappen incasseren.
Of zoals Ome Willem het vaak zegt: “Ik wil wel vooruit, maar de maatschappij houdt me tegen”.
Ome Willem heeft maar een uitje waar hij 6 dagen per week naar uitkijkt: Hoekjestijd. Willem was ooit een topmonteur, maar toen zijn vrouw de benen nam met een boekhouder waar ik nog nooit enig leven in heb kunnen ontdekken, ging het fout met Willem. Willem werd somber, ging drinken en kwam in de WAO.

Wet Anders Ondernemen
Die ‘Wet Anders Ondernemen’ heeft veel supporters in onze buurt, scharrelaars die allemaal door de maatschappij worden tegengehouden. Maar in het Hoekje willen ze allemaal vooruit. Hoe later het uur, hoe groter de plannen om onze zakken ter vullen met dat ‘anders ondernemen’. Helaas zijn we de volgende morgen dan weer vergeten hoe we dat gingen aanpakken. Misschien ook wel beter zo.
Maar even terug naar Willem. Zonder vrouw en auto’s die hij ooit repareerde begon het fors uit de klauwen te lopen. Het enige wat hij nog deed was het volgen van het wereldnieuws. De TV stond bij hem de hele dag aan. Een slechte keuze, voor als je toch al aan het somberen bent. Dus moesten we wat verzinnen. Kijk, daar is de ploeg van het Hoekje nu goed in.

Een bende
Wij zijn een bende, zonder motoren en leren jacks, maar als de nood aan de man komt, zijn we een. We moesten Willem een nieuw doel geven in zijn leven en vonden dat in het wereldnieuws. Niemand van ons volgt nog politiek. We weten alleen dat de Wet Anders Ondernemen alleen werkt voor de zakkenvullers bij de banken, de grote bedrijven en in de politiek. Maar wij hadden ons geheime wapen. Wij hadden Willem. En die werd gevraagd om voortaan tijdens Hoekjestijd voor de duur van 15 minuten het zootje ongeregeld op de hoogte te brengen van alles in het wereldnieuws dat niet door de beugel kan. Ome Willem is nu onze RTL Nieuwszender geworden. Als hij de dombos’s in het Hoekje uitlegt hoe de arme Grieken worden genaaid door het grootkapitaal, is het muisstil.
Hij zet ons aan het denken. En na een kwartier Wereldnieuws van Ome Willem, kan hij alle biertjes die hij aangeboden krijgt niet eens verwerken. Zo heeft Ome Willem een nieuwe liefde gevonden, in dat kuttige wereldnieuws. En wij, wij hebben een makker binnenboord gehouden en zijn van mening dat we het beste buurthuis van de wereld zijn.
Peter W.