Als je denkt een aardig overzicht te hebben van burgerinitiatieven, kom je in Amersfoort
snel bedrogen uit. Een vriend, die geen kans onbenut laat om snel te integreren in onze samenleving, prees onlangs een vrijwilligersorganisatie in zijn wijk de hemel in. Daar moest ik maar eens gaan kijken. En zo stapte ik onlangs in de Haydnstraat in de wijk Randenbroek bij een bescheiden winkelpand binnen, waar ik gastvrij werd ontvangen door drie bevlogen vrijwilligers, die Stichting Ontmoetingscentrum Entree Amersfoort runnen.
Naarmate Toos de Ree, Corrie Hoogeboom en Joke Mintjes meer vertelden over het werk van hun ontmoetingscentrum, groeide zowel mijn bewondering als verbazing.
Bewondering
De bewondering had te maken met de indrukwekkende wijze waarop een kleine en in Amersfoort weinig bekende organisatie een bijdrage levert aan het scheppen van kansen voor nieuwkomers, middels een overvol weekprogramma van ’s morgens tot ’s avonds.
Nederlandse taaltraining, Arabische les voor analfabeten, huiswerkbegeleiding voor volwassen en kinderen, kook en naailes, inloopbegeleiding én persoonlijk advies over werk en scholing, toeslagen, uitkeringen en huisvesting, middels een SIP (Sociaal Informatie Punt) behoren tot het standaard aanbod van Entree. Dat levert wekelijks zo’n 230 vaste bezoekers op, die van origine uit landen als Vietnam, Portugal, Iran, Irak, Algerije, Marokko, Turkije, Oekraïne, Dominicaanse republiek, Mali, en Somalië komen.
Om de kleinschalige en laagdrempelige aanpak zo optimaal mogelijk te laten functioneren behoort kinderopvang bij alle activiteiten tot het standaardpakket.
Met een team van zo’n 40 vrijwilligers, die voor een belangrijk deel via de vacaturebank van Ravelijn Entree komen versterken, wordt het weekprogramma uitgevoerd.
En verbazing
Mijn verbazing groeide, toen ik naarmate het gesprek vorderde nieuwsgierig werd hoe Entree al die activiteiten bekostigt. Was er in het verleden sprake van een kleine subsidie en gaf de woningbouwvereniging aanvankelijk een korting op de huur, anno 2014 moet Entree met kunst en vliegwerk het hoofd boven water zien te houden.
Om de drempel zo laag mogelijk te houden, bedragen cursusgelden niet meer dan vijf euro per maand, terwijl voor huiswerkbegeleiding een bedrag van twee euro geldt, ‘’…en dat is vaak nog een heel gevecht voor mensen, die nauwelijks geld hebben”.
Het gevolg dient zich ondermeer aan in de vorm van slapeloze nachten voor het coördinatieteam van Entree, dat voortdurend op zoek is naar meer financiële verankering om hun organisatie draaiende te houden. Met een jaarbegroting, die gezien de omvang van het werk, verbazingwekkend laag is, zou een instelling als Entree, gezien de grote maatschappelijke bijdrage die het levert, gevrijwaard moeten zijn van de dagelijkse zorg om het voortbestaan.
Als ik Toos vraag wat haar motiveert om dit werk te blijven doen, zegt ze: “ Dat je ziet dat er zoveel vrouwen en kinderen zijn die er veel aan hebben. Het levert zichtbaar zoveel op en biedt ook een bijdrage aan de samenleving. Het verbindt ons in solidariteit om kansarme mensen te ondersteunen”. Naast meer financiële armslag koestert het team een tweede wens: extra menskracht voor de coördinatie, aangezien de werkzaamheden overdag en ’s avonds fors zijn toegenomen.
Amersfoort kan trots zijn op dit soort initiatieven.
Laten we Entree als opstap voor nieuwkomers in onze stad de ruimte geven om hun fantastische werk te blijven doen.
(www.entree.jouwweb.nl : Haydnstraat 26-A, 3816 XH, entree26@tele2.nl )