Een bekende Belgische psychiater stelt onomwonden: nu 40% van de arbeidzame uren opgaat aan administratieve handelingen en verslaglegging, is de maat vol.
Hij voelt zich gevangen in een Kafkaniaans zorgsysteem dat een aanslag pleegt op zijn core business. De vraag echter hoe te ‘dereguleren’ kan niet beantwoord worden: immers iedere verbetering leidt tot een verdere perfectionering van het vermaledijde systeem. Een systeem dat een eigen leven is gaan leiden. Het ultieme monster dat zich tegen zijn baasje gaat keren!
Is het vreemd dat ik als reactie graag teruggrijp op praktijkvoorbeelden van werkers die met creativiteit en non-conformisme de grenzen opzoeken van wat professioneel betamelijk is?
Interessanter is de vraag is hoe de lezer zich verhoudt tot deze voorbeelden.
En om het wat luchtig te houden: u mag scoren: vind ik leuk/ vind ik niet leuk.
Houdt zelf uw score bij!
■ Drugshulpverlener wil dakloze verslaafde die toe is aan afkick helpen aan – tijdelijke- woonruimte, maar haalt bakzeil. Hij koopt via Marktplaats voor weinig geld huisraad. Laadt het in een bakkie , achter zijn auto, zet deze pontificaal op de stoep van een woningbouwvereniging en eist woonruimte voor zijn cliënt. Binnen 24 uur is het geregeld. Vind ik leuk/ vind ik niet leuk
■ Psychiaters en psychologen zijn de regulering in de jeugdhulpverlening helemaal zat. In hun vrije tijd starten ze–onbezoldigd- een project, met beperkte financiële steun van een gemeente, voor crisishulpverlening aan jongeren, die bij de intake alleen, naam, adres en werk/school op moeten geven. Hun aanpak is uiterst succesvol. Vind ik leuk/ vind ik niet leuk
■ Chronische psychiatrische patiënt, speelt in zijn waan graag voor hulpverlener, is in staat goed te luisteren naar het leed van zijn medebewoners. Verpleging regelt in het kader van de dagbesteding een ‘behandelkamer’ , waar bewoners op afspraak hun verhaal aan hem kwijt kunnen. Vind ik leuk/ vind ik niet leuk
■ Jongerenwerker wordt door ‘herstructurering’ beroofd van zijn centrum. ‘Kraakt’ braakliggend bouwterrein, koop afgeschreven methadonbus en start een nieuw jongerenwerkproject. Vind ik leuk/ vind ik niet leuk
■ Wijkverpleging omzeilt uitputtende procedures, waaraan geen arts wil mee werken, door in het kader van ‘palliatieve sedatie’, afspraken te maken met terminale patiënt en familie voor ‘passieve’ levensbeëindiging. Op afgesproken datum gaat de morfinepomp verder open en in combinatie met slaapmedicatie wordt het een ‘menswaardig sterven’. Een breed ontwikkelde beroepspraktijk, waar – met opzet- weinig ruchtbaarheid aan wordt gegeven. Vind ik leuk/ vind ik niet leuk
■ Jonge psychiater werkt met de ‘restcategorie on(be)handelbare patiënten’. Gaat bij aanhoudende klaagzangen van zijn patiënten languit op het tapijt van zijn werkkamer liggen om sigarente roken. Pas bij signalen van verdriet of boosheid komt hij overeind: “Ik zie dat u nu zover bent om te praten….” Vind ik leuk/ vind ik niet leuk
■ Randgroep jongerenwerker, gaat naar het woonhuis van een jongere die veelvuldig brand sticht in eigen buurt, maar niet gepakt wordt. Komt met gefingeerd verhaal: ’Ik kom jouw groepje waarschuwen, politie heeft bewijs, maar wachten op nog één klikobrand en komen dan met een arrestatie eenheid de dader van zijn bed lichten’. De klikobranden in de buurt stoppen. Vind ik leuk/ vind ik niet leuk
■ Medewerkster Sociale Dienst moet op administratieve gronden een gerechtvaardigd bijstandsverzoek afwijzen. Werkt als vrijwilligster in naburig stad in een WAO adviesgroep. Verwijst betreffende cliënt daar naar toe, om deze vervolgen te adviseren hoe een nieuwe aanvraag succesvol kan zijn. Vind ik leuk/ vind ik niet leuk
■Wijkagent bouwt informeel netwerk op van buurtbewoners die direct met een speciaal daartoe verstrekt mobieltje dag en nacht kunnen bellen, als een grenzeloze hanggroep weer in de fout gaat. Directe actie volgt. Vernielingen en overlast nemen drastisch af. Korpsleiding is niet op de hoogte. Vind ik leuk/ vind ik niet leuk.
En wanneer ging u in de fout!
Voor de lezer, die vaker ‘Vind ik leuk’ dan ‘Vind ik niet leuk’ aanvinkt, een teleurstellend commentaar: anno 2014 leidden bovenstaande interventies op z’n minst tot disciplinaire maatregelen, zo niet ontslag van de betreffende professional.
Het TV programma ‘Man bijt hond’ zou vragen’: “En wanneer ging u in de fout?”
Het wordt tijd voor een breed professioneel debat over de grenzen van regulering- deregulering.
Ja, een soort “Achterkant van het gelijk”organiseren. Zo’n discussie, daar voel ik wel wat voor. Want wat zijn we toch goed in het rationaliseren. Alles beredeneren om daarmee uiteindelijk je handen te kunnen schoonhouden. Om maar eens heel eerlijk te zijn, wat zijn we allemaal met elkaar toch laf. Niemand van ons die zijn hoofd boven het maaiveld durft uit te steken. Alleen meehuilen met de wolven in het bos, dat is makkelijker. Onze taal is rijk aan zegswijzen op dit gebied. Ik moet je bekennen dat ik vaker “vind ik leuk” zou aanvinken. Zou dat de reden zijn dat ik de zegswijze: “beter blo Jan dan do Jan” nooit een sympathieke uitdrukking heb gevonden? Ja, ik moet bekennen, ik ben duizend keer in de fout gegaan. Ik zie al vele hoofden bezorgd schudden.