Aan de vooravond van twee spetterende landelijke manifestaties waarin de loftrompet wordt gestoken over de waarde van het burgerinitiatief in Nederland, hield bestuur en redactie van Bewoners033.nl op de Hogeschool Utrecht een bescheiden bijeenkomst om haar website te verbeteren. Vooraf was een klein onderzoek gehouden onder de ruim 80 initiatieven die op de website vermeld staan. Dat onderzoek liet zien, dat de site weliswaar wordt gewaardeerd, maar dat het gebruik ervan te wensen overlaat. De hamvraag op de betreffende vergadering was dus: hoe kan BEW033 burgerinitiatieven beter bedienen en wat kunnen deze zelf bijdragen aan een verdere kwaliteitsgroei van de site? Voor mij als redactielid en blogger vormde de bijeenkomst het ‘uur van de waarheid’. Als vrijwilliger wil je immers weten waar je het voor doet, zeker als je onderdeel uitmaakt van een initiatief dat geheel is gericht op het faciliteren en verbinden van stedelijke initiatieven. En als je niet kan hardmaken dat dit inderdaad het geval is, komt de vraag naar het bestaansrecht al snel om de hoek kijken. Maar dat werkt twee kanten uit. Immers hoeveel belang hechten de Amersfoortse burgerinitiatieven(BI’s) aan een onderlinge verbinding ten einde de kwaliteit en maatschappelijke impact van hun werk te verbeteren?
Eigen toko eerst Mijn voorlopige conclusie: BI’s hebben hun handen te zeer vol aan het runnen van de eigen toko, om zich druk te maken over samenwerking en gezamenlijk beleid. ‘Gebrek aan tijd’ wordt daar doorgaans als belangrijkste beperking bij opgevoerd. Maar er speelt meer. Dat wordt duidelijk op het moment dat een gangmaker van een groeninitiatief aangeeft samenwerking te hebben gezocht met andere groenprojecten. Hij kwam van een koude kermis thuis kwam en is daar zichtbaar gefrustreerd over. Zij verhaal raakt me, omdat ik komend uit de professionele sector van zorg+ welzijn niet beter weet dat instellingen er vooral goed in zijn hun eigen belang te behartigen, hetgeen zelden het belang is van de best denkbare dienstverlening.
Ons soort mensen Op een wat hoger abstractieniveau wil ik de ‘eigen winkel mentaliteit’ echter koppelen aan het individualisme dat onze samenleving kenmerkt. Bij BI’s is sprake van een soort ‘organisatorisch individualisme’, waarbij de eigen winkel door steeds dezelfde OSM’s (Ons soort mensen) wordt vertegenwoordigd. Die OSM-ers komen elkaar steevast op bijeenkomsten, workshops, en vergaderingen tegen. Dat ziet er gezellig en knus uit en al netwerkend ben je snel op de hoogte van wat er zich zoal afspeelt in de stad. Ik kan het weten, ik maakte er een tijd onderdeel van uit. Nieuwe gezichten zag ik zelden en dat geeft te denken. Voor de gemeente is deze tendens prettig. Immers de onoverzichtelijkheid die al die stedelijke initiatieven veroorzaken voor politici en ambtenaren, wordt doorbroken door een selecte groep gangmakers van BI’s die met regelmaat opdraaft.
Uitzondering Een prettige uitzondering op bovengenoemde tendens wordt gevormd door burgers die in de wijken actief worden rond de verbetering van het woon- en leefklimaat. Daar tref ik voortdurend nieuwe en enthousiaste gezichten aan. Het is de voorhoede van bewoners die beseffen dat zijzelf het voortouw moeten nemen in de organisatie van sociale samenhang, veiligheid en wederzijdse dienstverlening in de directe omgeving. Zij werken veelal informeel en kleinschalig en komen daardoor minder snel in de picture. Van mij mogen ze meer en meer het gezicht worden van de maatschappelijke uitstraling die nu nog vrij exclusief verbonden is aan steeds weer dezelfde ‘gevestigde’ initiatieven, of deze nu stedelijk of landelijk werkzaam zijn
( landelijke evenementen: democraticchallenge.nl/ http://eropaf.org/lib/losse%20dingen/niet%20op%20website/Uitnodiging%20Natlab%20BBB.pdf)